Kuczmany
Kuczmany są to muchówki z wyglądu bardzo podobne do komarów, ale zarówno od nich, jak i od meszek są znacznie mniejsze - długość ich ciała wynosi zaledwie 1-4 mm. Mają charakterystyczne skrzydełka, "dachówkowato" ułożone na odwłoku.
Dorosłe osobniki przebywają w czasie dnia w wilgotnych, zacienionych miejscach (np. na spodniej stronie liści roślin), często w pobliżu stojącej wody. Larwy kuczmanów rozwijają się w wodach stojących, w płytkich zbiornikach wodnych, w mule, piasku, wilgotnej glebie, gnijących liściach i dziuplach drzew.
Są wśród kuczmanów gatunki żywiące się nektarem kwiatowym, ale są także drapieżne (żywiące się krwią), które atakują ssaki (również człowieka), ptaki a nawet owady innych gatunków.
Zagrożenie jakie niosą ze sobą kuczmany
Niektóre gatunki są niebezpieczne dla ludzi, ponieważ poprzez ukłucie mogą przenieść do organizmu człowieka wirusy porażające układ nerwowy, powodujące paraliż i zapalenie opon mózgowych. Mogą nas także zarazić bakteriami tularemii i wąglika. Krwiopijne samice (podobnie jak u komarów tylko samice odżywiają się krwią) atakują zazwyczaj przed zmierzchem lub o wschodzie słońca. W miejscu ukłucia pozostaje bolesny ślad w postaci ropiejącej grudki, która znika dopiero po tygodniu. Kuczmany napadają na ludzi i zwierzęta w charakterystyczny sposób: pełzając lub podlatując z ziemi i roślin. W odróżnieniu od komarów maleńkie kuczmany przedostają się nawet do miejsc osłoniętych odzieżą i włosami.
Ochrona i zwalczanie kuczmanów
Zarówno przed kuczmanami jak i
meszkami możemy chronić się tak samo jak przed
komarami, tzn. odpowiednio się ubierając (ciało powinno być w miarę szczelnie zakryte) oraz równolegle stosując repelenty. Owady te są bardzo wrażliwe na środki owadobójcze. W pomieszczeniach tępi się je więc preparatami aerozolowymi, elektrofumigatorami, paskami owadobójczymi.
Pokrewne tematy:
