Warzywa dłużej zachowują świeżość, gdy umieścimy je w kamionkowym naczyniu, przykryjemy wilgotnym płótnem i postawimy w chłodnym miejscu.
Warzywa twarde, używane do sałatek, siekamy drobniej, natomiast miękkie i owoce, dzielimy na większe cząstki.
Włoszczyznę należy kroić dość grubo. Drobniutko posiekana traci swój aromat i zaczyna smakować jak trawa.
Przed pokrojeniem włoszczyzny powinno się ją zwilżyć wodą, w ten sposób unikniemy zabarwienia drewna.
Pamiętamy, że wszelkie noże, szatkownice, tarki muszą być wykonane z nierdzewnej stali.
Sałatki będą łatwiej strawne i mniej kaloryczne, gdy zamiast majonezu dodamy do nich kefir lub jogurt.
Sałatka jarzynowa zyskuje na smaku, gdy dodamy do niej łyżkę utartego chrzanu.
Żelazo zawarte w warzywach ułatwia wchłanianie tego, które znajduje się w mięsie.
Ocet spirytusowy niszczy żelazo, któremu nie szkodzi ocet winny.
Witamina C ułatwia przyswajanie przez organizm żelaza znajdującego się w warzywach. Warto więc surówki doprawić sokiem z cytryny.
Warzywa przed obraniem starannie myjemy, najlepiej pod zimną, bieżącą wodą. Buraczki, marchew, selery szorujemy dokładnie, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia. Obierając warzywa umyte raniej brudzimy i niszczymy ręce.
Warzywa korzeniowe po umyciu cieniutko obieramy, nie zapominając, że bezpośrednio pod skórką znajduje się najwięcej witamin i soli mineralnych.
Warzyw ani jarzyn nie moczymy w wodzie, gdyż, moczone, tracą wiele cennych składników odżywczych. Bezpośrednio przed gotowaniem należy dokładnie je umyć i opłukać w zimnej wodzie.
Ugotowanych warzyw również nie przetrzymujemy w wodzie, w której były gotowane, bo stają się wodniste i niesmaczne. W wywarze można przechowywać niezbyt długo tylko kalafior.
Jarzyny nie stracą wartości odżywczych, jeśli nie będziemy ich gotować z dnia na dzień.
Jarzyny tracą nawet do 70% witamin, jeśli gotujemy je w osobnej wodzie. Solimy je więc, gdy są już miękkie.
Jak najkrótsze gotowanie jarzyn chroni je przed utratą witamin. Jarzyny takie jak: kalafior, szparagi i pory należy gotować bez przykrycia. Pod przykryciem powinno się gotować marchew, ziemniaki, buraczki, seler i pietruszkę.
Komponując surówki zawsze starajmy się aby warzywa bogate w witaminę C, uzupełniały te, które mają dużo witaminy A.
Warzywa bogate w witaminę C: nać pietruszki, papryka, brokuły, kalafiory, wszelkie odmiany kapusty.
Warzywa bogate w inne witaminy: rzodkiewka, rzepa, cebula, selery, kabaczki, ogórki.
Dwie kostki cukru dodane do wody, w której gotuje się jarzyny, poprawią ich smak.
Warzywa do sałatek czy do innego przeznaczenia, gotujemy w "mundurkach", a dopiero potem obieramy.
Warzywa strączkowe należy solić dopiero po ugotowaniu, w przeciwnym razie pozostaną twarde.
Warzywa liściaste: szpinak, sałatę a także szczypiorek starannie płuczemy, ale tak, aby ich nie pognieść.
Warzywa takie jak: pietruszka, marchew, por, szczypiorek i koper jesienią, gdy jest ich pod dostatkiem, należy drobno pokroić i ususzyć w letnim piekarniku. Zimą mogą zastąpić świeże.
Świeże warzywa liściaste (zielona sałata, szpinak, szczaw) można przechowywać nie dłużej niż 2-3 dni. W suchym miejscu szybko więdną, w wilgotnym pleśnieją. Najodpowiedniejsze warunki przechowywania to: temperatura 0°C, wilgotność pomieszczenia 85-90% i ścisłe ułożenie. Warzywa należy przechowywać w ciemnym miejscu.
Zieloną pietruszkę i koper można przechowywać przez kilka dni, jeśli umieścimy je w szczelnie przykrytym naczyniu, przy czym zieleń i naczynie powinno być suche.
Warzywa takie jak: zielony groszek, kalafior, fasolka szparagowa, brukselka, szpinak, kalarepa, papryka, przed zamrożeniem należy poddać blanszowaniu.
Warzywa kupujemy świeże i nie zwiędnięte. Po opłukaniu wkładamy je do foliowego woreczka i umieszczamy na najniższej półce lodówki.
Warzywa przeznaczone do zamrożenia, po obgotowaniu, zahartowaniu w zimnej wodzie i odsączeniu, wkładamy do woreczków foliowych.
Zamrożone warzywa (zielony groszek, pomidory, mieszanki warzywne) wrzucamy nie rozmrożone do wrzącej wody.
